We zijn te jong om met pensioen te gaan en te arm om te rentenieren, dus ook in Frankrijk zullen we aan het werk moeten. Nu heb ik daar best zin in. Niet enkel in het werk, maar ook in het ontmoeten van nieuwe mensen en het integreren in de lokale samenleving. Momenteel werk ik al enkele jaren in het onderwijs, maar in Frankrijk is het de bedoeling om als verpleegkunde in de zorg te gaan werken. Dat is best wel spannend, want mijn ervaring in de zorg kan omschreven worden als eerder beperkt. Als het dan ook nog in het Frans te doen is, wordt het wel dubbel spannend. Ik ging er altijd vanuit dat heel de wereld verpleegkundigen met open armen zou ontvangen. Een soort van 'dank u dat u hier wil komen werken, wij maken alle administratie voor u in orde, hier is een job'. Dat is blijkbaar niet zo. In Frankrijk zijn er zelfs regio's met een teveel aan verpleegkundigen. Gelukkig is dat niet zo voor onze regio, wat dat keken we op voorhand natuurlijk niet na. Het lijkt er dus wel op dat we aan de slag gaan kunnen. De populatie in de regio is in ieder geval op leeftijd dus dat is beroepsgewijs enkel maar positief. De administratie dien je wel zelf in orde te maken en de Fransen die houden blijkbaar wel van administratie. Het is dus nog niet in orde :-), maar we komen er wel. Ik reken nog enkele maanden van administratieve volharding.
Maar we zijn natuurlijk niet enkel naar Frankrijk gekomen om aan de slag te gaan in de zorg, dan hadden we evengoed in België kunnen blijven. Ik heb al verschillende projectjes bedacht, die organisch kunnen groeien tot meer. Het soort van projectjes waarvan nuchtere mensen zeggen 'dat is geen werk, dat is een hobby'. Ik hoop vooral andere ook te kunnen inspireren. In de eerste plaats zou het natuurlijk fijn zijn om een lokale afnemer te vinden voor de oogst van het voedselbos, zoals een restaurantje uit de buurt of een kruidenierswinkel. Maar er is nog geen enkele boom geplant, dus dat zal nog niet voor de eerste jaren zijn. Uit het bos en de tuin kunnen ook stekjes en zaden komen en kunnen we bomen gaan enten. Ik hoop ook enkele bijenkasten te kunnen gaan houden. Vanuit het Pippi Langkous principe: 'ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan' ( en een cursus imker want het lijkt mij best moeilijk). Eigenlijk ga ik voor veel dingen uit het van Pippi Langkous principe, ik heb namelijk nog nooit een boom geënt, eigenlijk ook nog nooit een boom geplant en netwerken is tot hiertoe ook niet mijn grootste talent, maar ik heb er zin in, er is Youtube en Google en van fouten kunnen we enkel leren. Tot zover mijn peptalk wanneer ik die nodig heb.
Waar ik misschien nog het meeste van droom is een plek om al die projecten te laten samen komen. Een boerderijwinkeltje waar mensen langs komen en iets drinken, een babbeltje doen en misschien een bezoek aan de tuin brengen. Ondertussen worden tuintips uitgewisseld, gelijkgestemden ontmoet en vrienden gemaakt. En in de losse sfeer kunnen mensen ook honing kopen, vruchten en noten uit het voedselbos, zaden en stekjes, wol of een gerestaureerd meubeltje. Die wol en meubels daar kom ik een andere keer nog wel op terug, er zijn soms meer ideeën dan er in de hypothetische winkel passen, laat staan in één blog. Maar dat winkeltje dat klinkt toch wel heel idyllisch, niet enkel een winkel, maar ook een ontmoetingsplek.
Comments