Het eerste ontwerp voor het terrein is een feit. Ik schrijf bewust eerste, ik voel dat er nog veel ontwerpen gaan volgen. Geen enkel ontwerp is perfect van de eerste keer. Ik denk zelfs dat een ontwerp nooit echt af is of zo voelt het toch op dit moment. Toch ben ik best trots op het ontwerp, mijn eerste eigen ontwerp en weeral een stapje dichter bij het planten. Het terrein zal veel functies moeten herbergen. Het wordt niet enkel een voedselbos, we zullen er ook moeten wonen en daarbij hoort een fijne ontspanningsplek buiten. Er moet een open stuk voorzien worden voor de pony('s) en misschien geitjes en we willen ook ruimte voor een moestuin en een serre. De verschillende functies mogen in elkaar overvloeien of overlappen, maar het houdt wel in dat de plek voor bomen toch beperkt is.
Die beperkte plaats voor bomen gaat slecht samen met de bomenlijst die ik al had samengesteld. In het huidige ontwerp was geen plaats meer voor Amandel, Pawpaw, Abrikozen en Kersen. En dat is super jammer! Ik denk dat ik toch nog op zoek ga naar een plekje voor die Pawpaw, want die wil ik zo graag. Ik heb de boom nog nooit gezien, noch een vrucht geproefd, maar een vrucht die wordt omschreven als een zoete combinatie van mango en banaan die moet in het voedselbos. Nog een plekje vinden wordt wel een hele uitdaging. Voor het open, luchtige ontwerp dat ik voor ogen heb, staan de bomen nu te dicht bij elkaar. Dat betekent dat er nog geschrapt zal moeten worden. Nog voor we er wonen, lijkt het terrein al te klein.
In het ontwerp voorzie ik drie Elzen als stikstofbinders, bomen die stikstof uit de lucht halen en dit onder de grond beschikbaar maken voor andere planten. De noten- en fruitbomen die ik koos hebben nood aan veel stikstof om lekkere vruchten te kunnen maken. De Elzen leveren helaas onvoldoende stikstof aan voor alle bomen. In het huidige ontwerp staan 20 bomen, de Elzen niet meegerekend en die hebben ongeveer 3500gr stikstof nodig. De drie Elzen zullen ongeveer 1500gr aanleveren, maar dit wordt nog aangevuld met de stikstofbinders in de haag aan de Oostkant. Daar voorzie ik onder andere Olijfwilgen en Duindoorn. Toch is het geen overbodige luxe om nog extra stikstofbinders te voorzien. Ook die moeten dus nog een plekje krijgen.
Dit ontwerp is dan ook nog maar het begin. Enkel bomen maken geen voedselbos. De bomen staan ver uit elkaar om veel licht door te laten, of dat is in ieder geval het streefdoel. Ik word gewoon hebberig van alle die leuke bomen die ik tegenkom en een plek voor wil voorzien. Door voldoende licht tussen de bomen te laten, kunnen tussen de bomen lagere planten groeien. Voor elke boom wordt een eigen gilde samengesteld, een groepje planten die elkaar positief beïnvloeden. Zo zal elke plant in het ontwerp een specifieke functie hebben: insectenlokker, pestafweer, voedingstoffenleveraar, eetbaar of gewoon esthetisch. Alhoewel ik niet zeker weet of die laatste een echte functie is of iets dat ik zelf heb verzonnen .
Dat bezig zijn met ontwerpen en brainstormen komt natuurlijk samen met veel voorpret. Uitkijken naar het moment dat de eerste plant de grond in gaat. Een moment dat we hopelijk delen met anderen, want al die bomen en struiken met ons twee planten is al een meerjarenplan op zichzelf. Dus volgende herfst, iedereen welkom :-)!
En voor wie niet genoeg krijgt van voedselbossen kwam ik nog dit kortfilmpje tegen:
Comments