Het lijkt nog maar pas geleden dat we ons klaarmaakten voor een zomer met gasten in het vakantiehuisje, een grote moestuinoogst en een beetje vakantiepret, en zo snel is het ook weer bijna voorbij. De thermometer tikt nog 30 graden aan, maar de herfst hangt al in de lucht. De avonden worden korter en frisser, er ontstaan lege plekken in de moestuin en de herfstframbozen rijpen. Nog net op tijd geraakten we gestart met het zomerproject: de schuur op orde maken. We kregen zelfs hulp van een enthousiasteling via Workaway, die ons een hele week heeft geholpen op de boerderij en gezellig in de tuin kampeerde. Onze schuur heeft momenteel veel weg van een archeologische site, dat komt hopelijk nog helemaal in orde voor de winter en onze geplande verbouwing in huis. Al zullen we de spierballen nog even moeten laten rollen voordat er een nieuwe vloer ligt. Ondertussen vullen we de avonduren met plannen maken voor de verbouwing van onze benedenverdieping. Wat kijk ik uit naar een keuken met werkplek, ruimte voor voorraad en in de zetel zitten naast de houtkachel, maar eerst dus verbouwen.
Sinds we hier wonen, wandelen we veel minder dan vroeger. De honden worden ouder en zijn ook wel gelukkig met een rondje over het terrein en bij ons ontbreekt de puf en de tijd. Maar sinds een week wordt er weer meer gewandeld, omdat ik het leuk vind, het leuk is voor de hond ,en mijn conditie kan ook wel een duwtje in de goede richting gebruiken. Ik koos het beste moment om het wandelen terug op te pakken want momenteel is het heerlijk wildplukken. Kilo's bramen en vlierbessen, rozenbottels en binnenkort de noten. De rozenbottels krijgen een tweede kans, vorig jaar verwerkte ik ze tot confituur, maar echt een succes was het niet. Het tweede potje daarvan staat nog in de kast, nadat het eerste er lang over heeft gedaan om op te geraken. Dit jaar dus iets nieuws: siroop van rozenbottel en vlierbessen, een echte opkikker voor mindere momenten tijdens de winter, lekker met warm water en volgens het internet perfect met gin. Het klinkt lekker, dus op hoop van zege :-).
Ik probeerde deze zomer tijd te maken voor eet- en drinkexperimentjes zoals ik mij had voorgenomen. In de kast staat een pot sleedoornwodka te trekken (traditioneel worden sleedoornbessen gecombineerd met gin, maar ik ben niet zo'n gin liefhebber). Boven staat een emmer vlierbessen-bramenwijn te pruttelen en ik doe een poging tot courgettemeel. Het courgettemeel zou tot 1/3 van het tarwemeel in ieder recept kunnen vervangen. Zeker het proberen waard dus, want een goed moestuinjaar wordt gekenmerkt door veel courgettes. Ik heb het nog niet getest, maar wel al wat gedroogd. De courgettes moeten namelijk eerst gedroogd worden en dan fijngemalen. Wat als eerste opvalt is dat je wel heel veel courgettes nodig hebt om een beetje bloem te krijgen. Het maakt me in ieder geval bewust van de hoeveelheid bloem die er hier doorgaat. Beetje bij beetje krijgt de wintervoorraad vorm: courgettemeel, tomatensaus, confituur, groenten in zoet-zuur, en onze eigen honing, het pronkstuk van deze winter. Heel lang leek het er naar uit te zien dat we ook dit jaar geen honing van de bijtjes gingen hebben, maar ze hadden toch genoeg om een beetje te delen met ons. Tien potjes vloeibaar goud van onze eigen bijen, als je bedenkt dat elke bij een halve theelepel honing haalt in haar leven, dan besef je pas wat een werk dit is geweest voor hen.
Een herkenbare tent ????