We genieten momenteel van heerlijke nazomerweer: 's nachts flirten de temperaturen soms met het vriespunt, maar overdag gaan we ruim over de twintig graden met een stralende zon. We oogsten nog steeds tomaten, proberen tijd te maken voor herfstwandelingen en noten rapen, en maakten vooruitgang met de renovatie van de schuur. Maar het harde werk en de korte nachten van de afgelopen tijd zorgen voor vermoeidheid en dan zit het ook wel eens tegen. Zo was de zoete aardappeloogst miniem, terwijl ik er erg naar uitkeek. Niet omdat de planten het niet goed hadden gedaan, maar omdat de woelmuizen ons voor waren. Diezelfde woelmuizen aten ook al de wortels op van drie nieuw aangeplante boompjes en van wel nog wat andere planten tijdens de zomer. Ons kattenleger doet zijn best om de muizen in toom te houden. We zien Pip, de kat, dagelijks rondlopen met gevangen muizen, maar het voelt alsof hij versterking nodig heeft. Delen met de natuur blijkt minder romantisch als je niet zelf kan bepalen wat er juist gedeeld wordt. Na een dag mopperen kunnen we gelukkig terug focussen op de dingen die wel goed gaan en genieten van het hier mogen zijn. Om verdere teleurstelling te voorkomen gaan we de andere boompjes die we geplant hadden, terug uitgraven en kippengaas rond de wortels doen. Extra werk, maar hopelijk meer kans voor de bomen. 1-0 voor de woelmuizen momenteel, maar we geven ons nog niet gewonnen.
Door hulp van familie deden we een inhaalslag snoeiwerk, de bramen groeiden letterlijk boven ons hoofd. We zijn er nog niet, enkele stukken zijn we nog niet de baas, maar we krijgen overzicht. Aan de haag die op het midden van ons terrein loopt, hebben we aan beide kanten een tweetal meter gewonnen. We kunnen nu terug achter het kippenhok doorwandelen! Handig, en veiliger voor de kippen want rovers zullen nu minder snel tot bij hun durven en het lijkt wel een magisch weggetje (naar Zweinstein ofzo :-) ). We bouwden de ren van de kippen iets meer dan een jaar geleden, op die korte tijd namen bramen dit stukje helemaal over. De groeikracht van bramen blijft me verbazen.
Een paar weken geleden kreeg ik eindelijk opbergruimte in de garage voor alle wintervoorraad. Daarvoor stonden potten overal en nergens, dat was onhandig en in de zomer stonden ze eigenlijk te warm. Maar dus nu kon mijn geluk niet op: alles samen, netjes gerangschikt en plaats over. Dat gevoel van overvloed aan plaats was helaas maar van korte duur, de nieuwe voorraadkast wordt alweer krap. Gelukkig komt het gevoel van overvloed aan voorraad in de plaats, niets beter dan glunderend van trots naar de voorraadkast kijken. Beetje bij beetje zal de garage veranderen in bijkeuken, met ruimte voor voorraad en een directe doorgang naar de keuken. Voor we hierheen verhuisden, ging ik er van uit dat onze nieuwe levensstijl gepaard ging gaan met ontspullen, consuminderen en minimalistischer leven. Ik was me niet bewust hoeveel spullen we nodig (denken te?) hebben voor zelfvoorzienend te worden: bokalen, flessen, manden, ... We sparen eierdoosjes, confituurpotjes, bakjes van champignons, wijnflessen en nog meer, want hergebruiken is voordelig en beter voor de aarde. Geen wonder dat boerderijen met een schuur komen, die heb je nodig voor alles op te slaan.
Ik proefde ondertussen een eerste keer van de vlierbessen-bramen wijn tijdens het overhevelen. De wijn moet nog een tijd staan om te klaren en meer body te ontwikkelen (al weet ik niet goed wat dat juist betekent). Ik ben misschien bevooroordeeld, maar ik vond het heerlijk! Nog twee maanden wachten en dan gaan we bottelen, juist op tijd om te proosten op het nieuwe jaar. Een nieuw experiment staat al klaar om te starten: cider maken. Enkel de appels ontbreken nog, maar hopelijk brengt het feest van de appel daar dit weekend verandering in. Misschien vind ik dit wel het leukste aan het bouwen aan zelfvoorzienendheid: het experimenteren met bewaartechnieken en recepten om ten volle van de oogst te profiteren en zo ook de supermarkt zoveel mogelijk links te laten liggen. De volgende stap waar ik van droom, het maken van eigen kaas. Ik hoop deze winter al een paar keer te proberen.
Door al het werken in de schuur de laatste tijd, brachten we er meer tijd door dan gewoonlijk en dat leverde dit mooie plaatje op om af te sluiten
🐭gelukkig is er nog genoeg voor jullie over. 😍