Moestuintwijfels

Maart is aangebroken en die jeukende vingers mogen eindelijk los gaan. De moestuin is nog niet klaar, maar we kunnen al zaaien! Er gaat niets boven elke ochtend hoopvol te pieren naar een bakje aarde in de hoop ontluikend groen te ontdekken. En het enthousiasme wanneer er kiemende zaden worden gespot is groot, instant happiness. Zo zaaide ik vandaag 77 zonnebloemen om binnenkort de prikkeldraad omheining tussen ons en de koeien wat te gaan opvrolijken. Meer en meer verandert onze extra kamer in een luxe resort voor plantjes: 14uur per dag stralend zonlicht, 's ochtends en ' avonds een verfrissende douche en regelmatig een upgrade naar een groter verblijf. Een 80-tal tomaten, pepers en paprika's worden elke dag een beetje groter in afwachting van half mei, wanneer ze naar de serre mogen verhuizen. Die serre staat er al (jeej voor ons :-), het plaatsen ging niet vanzelf) en de plekjes zullen duur verkocht worden. In de serre zullen een 20-tal planten kunnen staan, de rest zal genoegen moeten nemen met een plekje buiten. Ik hoop op een droge, warme zomer want met een zomer zoals vorig jaar hebben de tomaten weinig kans buiten. In Frankrijk schijnt altijd de zon, toch?

Terwijl de plantjes groeien, wordt er nog gebrainstormd over de moestuin. Het wordt stilaan problematisch, zo druk met de voorbereiding, maar nog geen moestuinontwerp, laat staan een planning. Het gaat zoals veel dingen bij ons gaan, last-minute, daardoor licht chaotisch en met weinig ervaring. Laten we het intuïtief tuinieren noemen, dat klinkt beter als 'we doen maar iets'. Het ontwerp is al ontelbare keren helemaal omgegooid. Maar het wordt tijd om knopen door te hakken: gaan we voor een zwierig ontwerp met veel tierlantijntjes of voor een recht toe, recht aan, overzichtelijk ontwerp. Mijn hart wil het eerste, mijn hoofd heeft een voorkeur voor het tweede.

Ik kom nog even terug op de vorige blog waar ik vermelde over te schakelen op handwas nadat de wasmachine verstek had gegeven. We genieten ondertussen alweer een tweetal weken van onze nieuwe machine, die heerlijk geluidsloos de was voor ons doet. Het handwassen klonk romantischer dan het eigenlijk was en het werd bijna een dagtaak op zich. De wasmachine wordt nu eens te meer gewaardeerd, ik zou er bijna naar gaan uitkijken.