Oogsten uit de natuur

De laatste tomaten werden geoogst en de eerste pompoen werd al opgegeten. Het valt niet te ontkennen, de herfst is gearriveerd. Alhoewel het momenteel rustig is in de moestuin, lijk ik drukker dan ooit bezig met verwerking. Appels en peren verwerken tot moes en taartvulling, appeltjes in de droogoven en kweeperen omtoveren tot gelei en carne de membrillo (overheerlijke kweepeersnoepjes). Die gelei daar moet ik nog op oefenen, momenteel hebben we een tiental potjes overheerlijke kweepeersiroop die maar niet wil stollen. Gelukkig heb ik nog voldoende peren over voor nog een poging, en nog een poging en dan nog één. Ik vrees dat ik meer peren dan glazen bokaaltjes heb en dat is natuurlijk alleen maar fijn.

En ook de natuur heeft momenteel overvloed: tamme kastanjes, walnoten, rozenbottels, mispels, sleedoorn en paddenstoelen. Al waag ik me (nog) niet aan die laatste. Ik heb me laten vertellen wat je in Frankrijk steeds je paddenstoelen op giftigheid kan laten testen bij de apotheker. Een nieuw toekomstprojectje voor volgend jaar? Want paddenstoelen recht uit het bos, dat klinkt heerlijk. Al dat wilde lekkers is een uitdaging voor verwerking, en voor mij helemaal nieuw. Zo moeten de kastanjes veranderen in kastanjemeel en de rozenbottels in confituur. Hopelijk is de rest van het gezin even enthousiast over de nieuwe kookexperimenten als ik.

Voor de winter hebben we alvast een uitdaging klaarstaan: dicht bij onze woonplek kochten we een klein huisje, waar mensen in alle rust, dichtbij de natuur kunnen overnachten en genieten. In de toekomst misschien zelfs gekoppeld aan activiteiten op un jardin vert, maar eerst moet het huisje opgefrist worden en dat voor de zomer terug van start gaat, want volgende zomer zouden we graag de eerste gasten ontvangen. Spannend! Maar ook erg leuk, zeker wanneer er wordt gedroomd over het inspireren van gasten met het voedselbos, de moestuin en het leven met de natuur. Ik ben alvast begonnen met kleine potjes confituur te maken om de gasten te laten proeven van het bos en de tuin.

Om af te sluiten nog dit Vlasbekje dat zijn intrede deed in de wilde bloemenberm. In het voorjaar strooide ik in deze berm een vervallen zakje bloemenzaad, heel de zomer hebben bloemen elkaar opgevolgd. Ik heb geen idee welke gezaaid zijn en welke spontaan zijn opgekomen, maar er viel altijd wel iets te ontdekken!