Buiten is het grijs en grauw, maar de feestdagen zijn voorbij en de dagen worden elke dag terug wat langer, dus krijg ik alvast lentekriebels! Je ziet het ook al aan de planten, de vijgenboom krijgt knoppen en de stekjes van bessenplanten van de herfst geven al tekenen van leven (of niet, het kan niet altijd goed gaan).
Maar eigenlijk gaat deze periode vooral over inhouden. Het is nog te vroeg om te zaaien, de grond is buiten nog te nat om te bewerken en er kunnen nog koude dagen aankomen. Ik legde alvast wel een stukje bio gember in een bakje vochtige aarde zodat die kan kiemen. Dat lijkt ontzettend snel, maar gember doet er wel een tijdje over. Vorig jaar was ik ook in januari begonnen en tijdens de kerstvakantie durfde ik dan eindelijk oogsten. Ik vond een bescheiden opbrengst gember, maar toch super blij! Die verse gember knolletjes zijn ook super lekker, anders dan de gedroogde knollen van de winkel, maar eigen oogst smaakt altijd beter, als is het maar door de enthousiaste toewijding die we gegeven hebben tijdens het groeiseizoen. Die toewijding viel echter bij die gember wat tegen. De pot stond een beetje verloren waardoor er regelmatig een vochtreanimatie nodig was. Dit jaar dus beter!
Ondertussen probeer ik al een prioriteiten klusjeslijst te maken voor onze boerderij (wat klinkt dat goed!) in Frankrijk. Bij zo'n grote projecten heb ik de neiging wat overweldigd te geraken, alles ineens te willen doen en uiteindelijk geen beslissing te kunnen nemen. We moeten het huis ook nog leren kennen, we zagen het elke keer maar kort. Ik wil graag een huis leren kennen en de sfeer aanvoelen voor te beslissen wat er allemaal moet gebeuren. Wat we als eerste willen aanpakken is het plaatsen van een omheining, één die de koeien buiten houdt en de honden binnen. Maar ook één waar egels en andere kleine dieren door kunnen zodat deze hopelijk ook de weg vinden naar onze tuin. We gaan waarschijnlijk voor schapendraad met houten paaltjes waar we de haag tegen planten. Schapendraad valt niet zo op in het zicht, en later als de haag groeit helemaal niet meer. Die omheining gaan we nog niet kunnen plaatsen bij ons volgend bezoekje want de grond zal nog te koud of zelfs bevroren zijn. Maar geen nood, er is voldoende opruimwerk in de schuren. Jaren van opgestapelde spullen die we moeten sorteren tussen bruikbare spullen en klaar voor container park.
Stiekem hou ik daar wel van, het voelt als snuffelen in de geschiedenis. Een deel van de schuur zit vol met oud hooi, maar dat gaan we gebruiken als organisch materiaal om toe te voegen aan de aarde, kunnen we composteren of gebruiken als bedding voor dieren. En sommige delen zijn al netjes, en tonen de potentie van die mooie grote ruimtes. Ik droom al van een mooie workshopruimte, maar die staat niet bovenaan het prioriteitenlijstje dus zal nog even moeten wachten.
Het is wel duidelijk, dit project zal niet binnen het jaar af zijn, maar dat hoeft ook niet. Ik droom nog wat verder, uitkijkend naar het moment dat we terug kunnen en het moment dat we daar blijven.
Komentarze