Er wordt regelmatig naar permacultuur verwezen als een manier van tuinieren, of als een luie manier van tuinieren waar onkruid zijn gang mag gaan. Maar permacultuur is veel meer dan dat (of zelfs helemaal niet dat), het is zoveel dat er eigenlijk geen éénduidige definitie bestaat. Het is een ontwerpmethode die uit gaat van een ethisch, circulair systeemdenken met als doel overvloed te creëren op een regeneratieve manier die meedenkt met de natuur. Om dat wat concreter te maken zijn er drie basisprincipes ontwikkelt: zorg voor de natuur, zorg voor jezelf en eerlijk delen. Geen enkel van die principes bestaat op zichzelf, ze zijn verwoven met elkaar. Permacultuur gaat over het creëren van die relaties en verbinding, het creëren van relaties tussen planten, schimmelnetwerken en bacteriën. Maar ook over het creëren van relaties tussen mensen. Relaties tellen zich namelijk niet zomaar op, het fantastische aan relaties, zowel de menselijke als die in de tuin, is dat het geheel meer is dan de som der delen. Eén plus één is dus drie! Zoals de onlangs overleden Gilbert Carbon zei: "A partir du moment où les gens se mettent ensemble, tout est possible". Rond het project van Gilbert werd een mooie documentaire gemaakt, zeker het bekijken waard.
Momenteel is die verbinding opzoeken met anderen helaas moeilijk door de Coronamaatregelen. Waar we in de eerste golf nog gezellig anderen konden opzoeken in de buitenlucht of de tuin, valt dit in de winter tegen. Korte dagen, koud en weinig zon zijn elk jaar de ideale omstandigheden voor een winterdipje, tel daar nu ook nog de Coronamaatregelen bij en het is niet verwonderlijk dat veel mensen het minder positief zien. Hopelijk kunnen we in de lente weer samen zijn en het onmogelijke, mogelijk maken. Wat dat mis ik, het samen zijn, samen delen, samen doen en samen brainstormen over nieuwe ideeën.
Om toch positief af te sluiten: Corona of niet, het is nu het beste moment om nieuwe aanplant te zetten. Confucius zei het al heel lang geleden "Het beste moment om een boom de planten is 10 jaar geleden. Het op één na beste moment is nu". Veel of weinig plaats, er bestaat voor ieder plekje de perfecte boom of struik. Voor ons kleine stadstuintje bestelde ik nog snel een Mansbloed struik (Hypericum Androsaemum) en een rood peperboompje (Daphne Mezereum). Vooral naar die tweede ben ik erg benieuwd want die ziet er prachtig uit. Beide kunnen goed schaduw verdragen, dus hopelijk gaan ze goed gedijen in de tuin. En stiekem heb ik dat peperboompje ook al op het lijstje voor Frankrijk gezet. Tenslotte nog wat tips over het aanplanten:
Comments