Een bos vol eetbare verassingen.
Een officiële verhuisdatum is er nog niet, toch krijgen de plannen meer en meer vorm. Daarbij horen ook meer concrete plannen voor het domein. Eén van die plannen is het aanplanten van een voedselbos of een voedselbosrand. Gelukkig dat dit plan er nu al is, zo'n voedselbos is namelijk best veel voorbereiding. Bedenken welke bomen, struiken en planten we willen aanplanten, waar we deze zetten, waar we poeltjes voorzien voor wateropslag. En eens gearriveerd in Frankrijk kunnen we best niet te lang wachten met planten, het duurt namelijk wel even voor al die kleine boompjes en struiken uitgegroeid zijn tot een heus bos.
Een voedselbos is een door de mens aangelegde bosrand in verschillende lagen waar men een grote diversiteit aan eetbare planten probeert te telen. Door de verschillende lagen die men in een voedselbos creëert kan men een veel grotere diversiteit bewerkstelligen. Als je zelf denkt aan een bos, is daar weinig eetbaars aan. Een bos bestaat uit hoge bomen en op de grond groeit er weinig door het weinige licht dat wordt doorgelaten en de bomen laten weinig water over voor andere begroeiing. Doordat een voedselbos verschillende groeilagen combineert kan er veel meer diversiteit bekomen worden.
Bij een voedselbos wordt snel gedacht dat je daar hectares grond voor nodig hebt, maar eigenlijk kan je al een op een relatief klein stukje grond van slag gaan. Wel moet er goed nagedacht worden welke planten elkaar kunnen versterken en hoe je deze combineert. Wanneer de bomen juist zijn aangeplant, haal je de opbrengst voornamelijk uit kleinere vaste planten of worden tussen de bomen door nog éénjarigen geteeld. Pas na enkele jaren, wanneer ook de bomen oogst beginnen geven, kan je in overvloed gaan plukken in het bos. De volgroeide voedselbossen in België zijn schaars. Het concept is pas sinds enkele jaren aangeslagen en de aangeplante bossen zijn nog in volle groei. Het oudste voedselbos in België bevindt zich op het domein van kasteel Nieuwenhoven, is vier hectare groot en ongeveer 10 jaar oud. Echt een heerlijke plek om te zijn (en je kan er ook rondleidingen volgen).
Het concept van een voedselbosrand sluit goed aan bij de visie van permacultuur. En dat komt goed uit, want ik ben net een permacultuur designers cursus aan het volgen. Permacultuur is een filosofie gebaseerd op het meewerken met de natuur, in plaats van tegen de natuur. Er wordt gekeken naar planten en dieren in al hun functies en de relaties tussen alle verschillende elementen in het netwerk (vrij vertaald naar de definitie van Bill Mollison, bedenker van permacultuur). In ons klimaat zal de natuur altijd streven naar bos. Als we niet zouden ingrijpen in onze omgeving, zouden alle weides, heiden en parken evolueren naar bos. Bij een voedselbos helpen we natuur om tot dat laatste stadium te komen en wel op die manier dat we er uit voedsel uit kunnen oogsten. We gebruiken alle aanwezige elementen om een duurzaam systeem te creëren. Een systeem waarbij we de aarde voeden in plaats uit te putten, een systeem waarbij we koolstof opslagen in de bodem in plaats van los te laten in de atmosfeer, een systeem waarbij we in balans samen leven met planten en dieren uit de omgeving.
In theorie klinkt dit natuurlijk perfect, maar in praktijk moet je met veel elementen rekening houden. Gelukkig hebben we nog een jaar voor al die elementen in kaart te brengen en een ontwerp te tekenen!
Comments